فیزیک در اسلام و نظر آلبرت انیشتین در باره اسلام و شیعه

 

آلبرت اینیشتن در رساله ی پایانی عمر خود با عنوان «دی ارکلرونگ»یعنی «بیانیه»که در سال 1954 آن را در آمریکا و به زبان آلمانی نوشته است،اسلام را بر تمامی ادیان جهان ترجیح می دهد.وآن را کامل ترین ومعقول ترین دین می داند.این رساله در واقع همان نامه ی محرمانه ی اینشتین به آیة الله العظمی بروجردی است که استاد اینشتین در این رساله «نظریه ی نسبیت» خود را با آیاتی از قرآن کریم واحادیثی از نهج البلاغه وبیش از همه بحارالانوار نوشته ی علامه مجلسی ،تطبیق داده ونوشته که در هیچ مذهبی چنین احادیث پر مغزی یافت نمی شود.وتنها این مذهب شیعه است که همچین احادیثی راجع به نسبیت دارد و این را دانشمندان دیگر نفهمیده اند.

شاهد نظریه ی نسبیت در مورد معراج آسمانی پیامبر است،که قبل از رفتن به آسمان ،پای مبارکشان به ظرف آبی می خورد و آن ظرف واژگون میشود.اما وقتی پیامبر از معراج باز می گردند مشاهده می کنند که هنوز آب آن ظرف در حال ریختن است...

واینشتین شرح فیزیکی مفصلی بر آن می نویسد.

هم چنین در این رساله معاد جسمانی را از راه فیزیکی اثبیات می کند.(علاوه بر قانون سوم=عمل و عکس العمل).

او فرمول معاد جسمانی را عکس فرمول معروف«نسبیت ماده و انرژی» میداند: M=E:C2

یعنی حتی اگر بدن ما به انرژی تبدیل شده باشد ،دوباره به ماده تبدیل خواهد شد.

اینشتین در این رساله همواره آیة الله بروجردی را با احترام و به لفظ «بروجردی بزرگ» خطاب می کند.و همچنین از پرفسور حسابی یاد کرده و اورا «حسابی عزیز» خطاب می کند.

این رساله از یک عتیقه فروش یهودی ،به قیمت300000دلار،خریداری شده و در حال حاضر توسط دکتر عیسی مهدوی در حال ترجمه از زبان آلمانی به زبان پارسی است.